زمستان میشود، بهار میشود...

سکوت و تاریکی شب همه مردم را تحت تاثیر خود قرار داده و تمام سکوت را اختیار کرده، اما تاریکی شب ره مهتاب با رنگ دلنشین خود روشن کرده و من از پنجره اتاق که در آن هستم می بینم و از روشنی اش لذت میبرم، خاموشی دنیایی کوچک مرا داوود سرخوش با صدای آرام بخش خود پر رنگ کرده. داوود سرخوش یگانه هنرمندی است که هیچ وقت نه از آواز اش سیر و نه از خواندن هایش خسته می شوم.
زندگی در هر صورت میگذرد هم در تاریکی شب و هم در روشنایی روز چی بخواهیم و چی نخواهیم و دوره های خود را سپری میکند همین قسم زمستان میشود، بهار می شود، تابستان میشود ، خزان می شود و باز زمستان میشود. هفته ها و روز ها دوران میکند ما هم هستیم مگر اینکه یک روز ما این دنیا را رها کرده و به دنیایی ابدی برویم.
ما انسان ها اگر ميدانستم که مرگ ما فراه میرسد باور کنید یک لحظه فرصت را غنیمت ميدانستم و تلاش میکردم یک ثانیه عمر خود را هدر نکنیم و همیشه کوشش می کردیم که چطور باید شاد زیست و چطور از این لحظه ها استفاده کرد. چطور از کسی به دل خود کینه نگریم و چطور همه را دوست داشته باشیم.
اما افسوس ما انسانها همیشه در فکر ثروت موقتی هستیم و مال دنیا چشم های ما را محکم با دستمال غفلت بسته کرده و ما را غافل از همه مسایل که باید متوجه باشیم دور میکند.