غروب دل انگیز

نزدیک غروب بود و هوا خیلی گرفته. من بالا پوش خود را پوشیده و قمیت همان قدر نان که نیاز داشتم گرفتم و آهسته آهسته طرف نانوایی که نزدیک خانه ما است روان شدم.

در حالیکه آهسته آهسته قدم می زدم با خود گفتم کمی آهسته تر برو چه عجله داری، در همین فکر بودم که ناگهان چشم به غروب زیبایی بامیان افتاد، قدم های خود را با شتاب می ورداشتم تا هر قدر که زودتر امکان داره دوباره به خانه بیایم و عکس از غروب بیگرم چون خیلی زیبا بود و در ضمن خیلی دل انگیز.

در نانوایی رسیده بودم که یک نفر پیشتر از ما نوبت گرفته و مه باید منتظر می ماندم تا نوبت من بی رسد. بی صبرانه منتظر بودم و با خود می گفتم ای کاش زودتر شود تا غروب را از دست ندهم، یکبار نگاهم را خانم و مردی که در نانوایی کار میکند جلب کرد، مرد برای خانم گفت عجله کن و مردم منتظر است در حالیکه خانم خیلی قار بود با بسیار پیشانی تند جواب داد وقتی مشتری زیاد شد زیاد سرو صدا نکن و از قهر زیاد نان را از تندر کشید و طرف دیگر نان ها انداخت و من از پشت نان می دیدم که نان چطور سر دیگه نان ها می افتد. 

بلاخره نوبت من رسید و من  قیمت نان را دادم به دست بچه خورد که پول را میگیرد و نان را برای مشتریان میدهد و نان را گرفتم با بسیار شتاب طرف خانه دوباره روان شدم. هم راه میروم و هم طرف آسمان می بینم که غروب هنوز است یانه. دیدم غروب است اما خیلی کم رنگ اما باز هم عجله دارم که همین غروب اندک را از دست ندهم .

طرف کوچه که می نشینم دور خوردم همکارم داخل موتر خود بود متوجه شد که خیلی با عجله روان هستم و من هم دیده خود را نادیده گرفتم دوباره به رفتن عجله خود ادامه دادم تا زودتر به خانه بی رسم و بدبختانه همرای خود نه کامره گرفته بودم و نه موبایل تا در مسیر را عکس این غروب زیبا را بیگرم.

با بسیار شتاب داخل حولی شدم و نان را ماندم موبایل خود را گرفتم دویدم طرف بام که از بام خانه خوبتر عکس گرفته میشود.

رفتم دو دانه عکس گرفتم از غروب اما به آن زیبایی که اول متوجه شده بود نه مانده بود. وقتی دوباره می خواستم از بام خانه پاین شوم یکبار حیران ماندم چطور از اين زینه پایین شوم چون کمی خطرناک بود و بخاطر این علاقه به عکاسی دارم خندیدم و به بسیار سختی پایین شدم و خانه آمدم.